In een van mijn vorige berichten schreef ik over leverstenen. Inmiddels is het alweer ruim een week geleden dat ik weer een leverreiniging heb gedaan, maar beloofd is beloofd.
Ik 's middag nog op de fiets naar de stad (op zondag) voor bitterzout. Kwam ik thuis met het verkeerde zout, tja... in dubio, doe ik het wel, of doe ik het niet. Vorige keer had ik hetzelfde zuiveringszout gebruikt (toen realiseerde ik me niet dat dat geen bitterzout is) en toen had ik vele leverstenen, dus toch nog maar een keer.
Wat is het toch vreselijk.... dacht ik toen ik op de bank zat met mijn sapje met zout. Ik kreeg het niet weg. Ik was een beetje tegen mezelf aan het praten, kom op Petra.... je kan het! Drink maar op... Nou na 20 minuten was dan eindelijk het glas leeg.
Dat is dat, maar om 20.00 uur het tweede sapje. Om eerlijk te zijn.... dat glas is niet leeg geweest, ik kreeg het gewoon niet weg.
De volgende morgen, geen leverstenen. Ik was helemaal een beetje teleurgesteld, zou het zijn omdat ik het verkeerde zout had, omdat ik het glas niet leeg had gedronken. Maar ik was de hele dag niet helemaal in mijn hum. Beetje chagerijnig, beetje loom, nergens zin in.
De volgende dag kwam de aap uit de mouw... ik had geen klysma of darmspoeling gedaan. Dus de stenen en gal was blijven zitten in mijn darmen. De volgende dag bleef er een grote keutel in de wc drijven (teken van cholesterol dat uit de lever komt) die ook nog eens behoorlijk groen zag. Lekker praatje....
Zelfs de dag erna, dreef nog een echte leversteen (een kleine groene knikker) in de wc.
Over twee weken weer, dan samen met Hans, de sapjes opdrinken met het goede zout en met een darmspoeling.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten