Vanmorgen hoorde ik dat iemand met wie ik ooit een training heb gevolgd nog een paar weken te leven heeft. Ik hoorde het van zijn broer (die ik "toevallig" twee jaar later ontmoette via een ontbijtnetwerk, ik spreek hem nu wekelijks). De persoon in kwestie heb ik al meer dan een jaar niet meer gezien. Toch door de sociale netwerken, lijkt het alsof ik nog veel contact met hem heb.
Waarom, waarom pakt kanker zoveel mensen? In mijn familie zijn inmiddels al vier mensen overleden aan deze vreselijke ziekte. Mijn vader is er gelukkig nog, al mag dat een wonder heten.
Wat zeg je tegen iemand die net bericht heeft gekregen: "denk in termen van weken ipv maanden".
Het mooie van de nieuwe communicatiemethodes is dat drempels lager worden, Ik zag net dat hij online was bij skype, ik maakte een chatberichtje... zei dat ik geschrokken was, wenste hem sterkte toe.
Zijn reactie: Petra, Pluk de dag, life is too short. Wat een wijsheid, dank je wel voor deze mooie les.
Deze boodschap wil ik graag delen op dit blog. Pluk de dag!
dinsdag 18 augustus 2009
maandag 10 augustus 2009
Bewaar niets voor een speciale gelegenheid, want iedere dag dat je leeft is een speciale gelegenheid
Ik ontving onderstaande tekst voor de zoveelste keer in mijn mailbox. Telkens van iemand anders, toch is het een waarheid als een koe.
Een kleine tekst die je doet nadenken. Lees.
Het neemt maar twee minuten in beslag en doet je deugd ! (lezen tot het einde)
waar gebeurd verhaaltje:
Mijn vriend opende de lade van de commode van zijn vrouw en nam er een klein
pakje uit, ingepakt in zijde. Dit, zei hij, is geen gewoon pakje , het is lingerie.
Hij gooide het papier weg en bekeek de zijde en de strik. Ik heb dit gekocht de eerste keer dat we naar New York gingen, 8 of 9 jaar geleden, maar ze heeft het nooit gebruikt. Ze wilde het bewaren voor een speciale gelegenheid. En ik denk dat het nu wel het juiste moment is.
Hij naderde het bed en legde het pakje bij de rest van de zaken die de begrafenisondernemers mee zouden nemen.
Zijn vrouw was net overleden....
Terwijl hij zich naar mij toe draaide, zei hij: "Bewaar niets voor een speciale gelegenheid, want iedere dag dat je leeft is een speciale gelegenheid!
Ik denk steeds aan deze woorden. Ze hebben mijn leven veranderd. Tegenwoordig lees ik veel meer dan vroeger en ben ik minder aan het poetsen. Ik ga op mijn terras zitten en geniet van het uitzicht zonder acht te slaan op het onkruid in mijn tuin. Ik breng veel meer tijd door met familie en vrienden en veel minder op het werk! Ik heb begrepen dat het leven een samenspel is van ervaringen die je moet appreciëren. Vanaf nu spaar ik niets meer. Ik gebruik alle dagen mijn kristallen glazen en doe mijn nieuwe jas aan om naar de supermarkt te gaan als ik daar zin in heb.
Ik bewaar mijn lekkerste parfum niet meer voor de feestdagen. Ik doe hem op als ik daar zin in heb. Zinnen als « op een dag » en « één dezer dagen » raken stilaan verbannen uit mijn woordenschat.
Als iets de moeite waard is, wil ik het zien, beluisteren, maar vooral wil ik het NU doen .
Ik ben niet helemaal zeker wat de vrouw van mijn vriend zou gedaan hebben, als ze geweten had dat ze er morgen niet meer zou zijn. (Morgen, een begrip dat we allemaal veel te licht opnemen)
Ik denk dat ze haar familie en intieme vrienden gebeld zou hebben, misschien wel naar enkele oude vrienden zou zijn gegaan om vrede te sluiten of zich te verontschuldigen voor een akkefietje in het verleden. Ik hou ervan om te denken dat ze Chinees zou zijn gaan eten (haar lievelingskeuken).
Het zijn die kleine zaken die op mijn zenuwen zouden werken als ik wist dat mijn uren geteld waren.
Het zou danig op mijn zenuwen werken om te weten dat ik oude vrienden, waar ik nog contact mee moest nemen, niet meer zou bereiken (één dezer dagen). Ongerust over de brieven die ik niet heb geschreven, waar ik nochtans de intentie toe had. Eén dezer dagen. Ongerust over het niet genoeg gezegd te hebben tegen mijn dierbaren, hoeveel ik wel van hen hou.
Nu stel ik niets meer uit of af! En bewaar niets meer wat geluk of lach kan toedragen aan ons leven.
Ik zeg tegen mezelf dat elke dag speciaal is. Iedere dag, ieder uur, iedere minuut is speciaal
Een kleine tekst die je doet nadenken. Lees.
Het neemt maar twee minuten in beslag en doet je deugd ! (lezen tot het einde)
waar gebeurd verhaaltje:
Mijn vriend opende de lade van de commode van zijn vrouw en nam er een klein
pakje uit, ingepakt in zijde. Dit, zei hij, is geen gewoon pakje , het is lingerie.
Hij gooide het papier weg en bekeek de zijde en de strik. Ik heb dit gekocht de eerste keer dat we naar New York gingen, 8 of 9 jaar geleden, maar ze heeft het nooit gebruikt. Ze wilde het bewaren voor een speciale gelegenheid. En ik denk dat het nu wel het juiste moment is.
Hij naderde het bed en legde het pakje bij de rest van de zaken die de begrafenisondernemers mee zouden nemen.
Zijn vrouw was net overleden....
Terwijl hij zich naar mij toe draaide, zei hij: "Bewaar niets voor een speciale gelegenheid, want iedere dag dat je leeft is een speciale gelegenheid!
Ik denk steeds aan deze woorden. Ze hebben mijn leven veranderd. Tegenwoordig lees ik veel meer dan vroeger en ben ik minder aan het poetsen. Ik ga op mijn terras zitten en geniet van het uitzicht zonder acht te slaan op het onkruid in mijn tuin. Ik breng veel meer tijd door met familie en vrienden en veel minder op het werk! Ik heb begrepen dat het leven een samenspel is van ervaringen die je moet appreciëren. Vanaf nu spaar ik niets meer. Ik gebruik alle dagen mijn kristallen glazen en doe mijn nieuwe jas aan om naar de supermarkt te gaan als ik daar zin in heb.
Ik bewaar mijn lekkerste parfum niet meer voor de feestdagen. Ik doe hem op als ik daar zin in heb. Zinnen als « op een dag » en « één dezer dagen » raken stilaan verbannen uit mijn woordenschat.
Als iets de moeite waard is, wil ik het zien, beluisteren, maar vooral wil ik het NU doen .
Ik ben niet helemaal zeker wat de vrouw van mijn vriend zou gedaan hebben, als ze geweten had dat ze er morgen niet meer zou zijn. (Morgen, een begrip dat we allemaal veel te licht opnemen)
Ik denk dat ze haar familie en intieme vrienden gebeld zou hebben, misschien wel naar enkele oude vrienden zou zijn gegaan om vrede te sluiten of zich te verontschuldigen voor een akkefietje in het verleden. Ik hou ervan om te denken dat ze Chinees zou zijn gaan eten (haar lievelingskeuken).
Het zijn die kleine zaken die op mijn zenuwen zouden werken als ik wist dat mijn uren geteld waren.
Het zou danig op mijn zenuwen werken om te weten dat ik oude vrienden, waar ik nog contact mee moest nemen, niet meer zou bereiken (één dezer dagen). Ongerust over de brieven die ik niet heb geschreven, waar ik nochtans de intentie toe had. Eén dezer dagen. Ongerust over het niet genoeg gezegd te hebben tegen mijn dierbaren, hoeveel ik wel van hen hou.
Nu stel ik niets meer uit of af! En bewaar niets meer wat geluk of lach kan toedragen aan ons leven.
Ik zeg tegen mezelf dat elke dag speciaal is. Iedere dag, ieder uur, iedere minuut is speciaal
woensdag 17 juni 2009
Recept met kruiden/wilde groente uit de natuur
Afgelopen zondag hebben we heerlijk gewandeld onder leiding van Mona. Echt geweldig om te horen wat je met dingen als brandnetels of zevenblad kan doen. Eerst heb ik er jaren over gedaan om het zevenblad uit mijn tuin weg te krijgen en nu blijkt het erg lekker te zijn.
Look zonder Look
Ook heb ik een nieuw plantje ontdekt, look zonder look. Echt heerlijk. En wat blijkt, ik fiets vanmiddag door mijn steeg (ik als autojunkie pak veel te weinig de fiets, maar vanmiddag was het zo lekker weer dat ik op de fiets mijn boodschappen heb gedaan) en daar zie ik opeens vanuit mijn ooghoek, Look zonder Look. Het groeit gewoon tussen de tegels in mijn eigen steeg!
Na de wandeling hebben we een lunch gemaakt met de kruiden en wilde groente. Een van de dingen die we gemaakt hebben is een salade, een groene salade. Ik wil graag het recept met jullie delen:
Recept Groene Salade:
- Gewone sla
- Paardebloembladeren
- Kleefkruid
- Look zonder Look
- Madelief bloemetjes
Snij de paardebloembladeren, het kleefkruid en het look zonder look fijn. In korte reepjes, vermeng het met de sla. Maak een dressing van olie, azijn en zout en meng alles door elkaar. Boven op leg je de bloemetjes. Ook deze kun je eten.
Ik vond het fascinerend om te luisteren naar de verhalen van Mona. En ik vond het heel fijn om te zien hoe zij dingen klaarmaakte. Het lijkt wel alsof dan dingen veel beter blijven hangen.
Nieuwe Wandeling
Daarom wil ik graag nog een keer een wandeling organiseren. Dit keer niet olv Mona, want die is dan weer terug in Portugal. Maar ik wil graag datgene dat ik nu heb geleerd doorgeven.
Datum: vrijdagavond 3 juli om 19.00 uur vertrek (sharp).
Verzamelen vanaf 18.00 uur op het terras
Locatie: Parnassia in Bloemendaal aan Zee
Wil je meewandelen, mail me dan even. Kosten zijn gratis, eventuele consumpties voor eigen rekening. Dit keer is het meer stevig doorstappen, een rondwandeling van 12 km.
Groeten uit Haarlem,
Petra Zwemmer
www.petrazwemmer.nl
www.detoxprogramma.nl
ps ik ben in de afrondende fase met de organisatie van de detoxweek. Ik heb echt een fantastische locatie gevonden. De datum staat vast, het is een midweek van maandag 10 tot vrijdag 14 augustus. Meer info volgt deze week nog!
pps Stuur dit blog gerust door naar vrienden en bekenden, zij mogen gerust meewandelen. De inhoud van dit blog heb ik via mijn nieuwsbrief verspreid. Wil je hem zelf graag ontvangen, schrijf je dan in op http://petrazwemmer.nl/nieuwsbrief.html
Look zonder Look
Ook heb ik een nieuw plantje ontdekt, look zonder look. Echt heerlijk. En wat blijkt, ik fiets vanmiddag door mijn steeg (ik als autojunkie pak veel te weinig de fiets, maar vanmiddag was het zo lekker weer dat ik op de fiets mijn boodschappen heb gedaan) en daar zie ik opeens vanuit mijn ooghoek, Look zonder Look. Het groeit gewoon tussen de tegels in mijn eigen steeg!
Na de wandeling hebben we een lunch gemaakt met de kruiden en wilde groente. Een van de dingen die we gemaakt hebben is een salade, een groene salade. Ik wil graag het recept met jullie delen:
Recept Groene Salade:
- Gewone sla
- Paardebloembladeren
- Kleefkruid
- Look zonder Look
- Madelief bloemetjes
Snij de paardebloembladeren, het kleefkruid en het look zonder look fijn. In korte reepjes, vermeng het met de sla. Maak een dressing van olie, azijn en zout en meng alles door elkaar. Boven op leg je de bloemetjes. Ook deze kun je eten.
Ik vond het fascinerend om te luisteren naar de verhalen van Mona. En ik vond het heel fijn om te zien hoe zij dingen klaarmaakte. Het lijkt wel alsof dan dingen veel beter blijven hangen.
Nieuwe Wandeling
Daarom wil ik graag nog een keer een wandeling organiseren. Dit keer niet olv Mona, want die is dan weer terug in Portugal. Maar ik wil graag datgene dat ik nu heb geleerd doorgeven.
Datum: vrijdagavond 3 juli om 19.00 uur vertrek (sharp).
Verzamelen vanaf 18.00 uur op het terras
Locatie: Parnassia in Bloemendaal aan Zee
Wil je meewandelen, mail me dan even. Kosten zijn gratis, eventuele consumpties voor eigen rekening. Dit keer is het meer stevig doorstappen, een rondwandeling van 12 km.
Groeten uit Haarlem,
Petra Zwemmer
www.petrazwemmer.nl
www.detoxprogramma.nl
ps ik ben in de afrondende fase met de organisatie van de detoxweek. Ik heb echt een fantastische locatie gevonden. De datum staat vast, het is een midweek van maandag 10 tot vrijdag 14 augustus. Meer info volgt deze week nog!
pps Stuur dit blog gerust door naar vrienden en bekenden, zij mogen gerust meewandelen. De inhoud van dit blog heb ik via mijn nieuwsbrief verspreid. Wil je hem zelf graag ontvangen, schrijf je dan in op http://petrazwemmer.nl/nieuwsbrief.html
donderdag 28 mei 2009
Je moet stoppen met roken voordat het jou stopt
Gisteren sprak ik een roker. Hij wil nog niet stoppen, maar zelf sprak hij de wijze zin: "Je moet stoppen met roken voordat het jou stopt"
Persoonlijk scherm ik niet graag met de negatieve gevolgen die roken heeft, omdat ik weet dat het een roker niet motiveert om te stoppen. Toch schrok ik er net zelf van, dat ik besloot om er nu een blog over te schrijven.
Feiten
* Roken is de hoofdoorzaak van longkanker. Van alle longkanker in Nederland is 90% toe te
schrijven aan roken.
* Longkanker is een zeldzame aandoening bij niet-rokers. Minder dan 1% van de niet-rokers zal ooit
overlijden aan longkanker.
* Roken is een van de belangrijkste doodsoorzaken van de Nederlandse bevolking. Bij rokers is het
de belangrijkste doodsoorzaak.
* Van alle rokers overlijdt één op de twee rokers ten gevolge van aan roken gerelateerde
aandoeningen.
* Rokers leven gemiddeld dertien jaar korter dan niet-rokers.
Overlijden voor het 70e jaar
Het risico op overlijden ten gevolge van roken neemt toe naarmate men langer en meer rookt. Hoe jonger men stopt met roken, hoe beter. Dat wil zeggen hoe meer de kans op overlijden gelijk wordt aan die van niet-rokers. Stoppen op elke leeftijd is zinvol, mede gezien het snelle positieve effect van stoppen op de kans op hart- en vaatziekten.
Overlijden voor 70e levensjaar
mannen vrouwen
1 op de 3 rokers 1 op de 5 rokers
1 op de 6 niet-rokers 1 op de 8 niet-rokers
Nederland en de rest van de Europese Unie
In vergelijking met andere landen uit de Europese Unie neemt Nederland de derde plaats in op de lijst van rokers. Voor de sterfte van vrouwen aan longkanker staat Nederland in Europa op de vijfde plaats, na Denemarken, Engeland en Wales, Ierland en Hongarije.
Bron: KWF kankerbestrijding
Persoonlijk scherm ik niet graag met de negatieve gevolgen die roken heeft, omdat ik weet dat het een roker niet motiveert om te stoppen. Toch schrok ik er net zelf van, dat ik besloot om er nu een blog over te schrijven.
Feiten
* Roken is de hoofdoorzaak van longkanker. Van alle longkanker in Nederland is 90% toe te
schrijven aan roken.
* Longkanker is een zeldzame aandoening bij niet-rokers. Minder dan 1% van de niet-rokers zal ooit
overlijden aan longkanker.
* Roken is een van de belangrijkste doodsoorzaken van de Nederlandse bevolking. Bij rokers is het
de belangrijkste doodsoorzaak.
* Van alle rokers overlijdt één op de twee rokers ten gevolge van aan roken gerelateerde
aandoeningen.
* Rokers leven gemiddeld dertien jaar korter dan niet-rokers.
Overlijden voor het 70e jaar
Het risico op overlijden ten gevolge van roken neemt toe naarmate men langer en meer rookt. Hoe jonger men stopt met roken, hoe beter. Dat wil zeggen hoe meer de kans op overlijden gelijk wordt aan die van niet-rokers. Stoppen op elke leeftijd is zinvol, mede gezien het snelle positieve effect van stoppen op de kans op hart- en vaatziekten.
Overlijden voor 70e levensjaar
mannen vrouwen
1 op de 3 rokers 1 op de 5 rokers
1 op de 6 niet-rokers 1 op de 8 niet-rokers
Nederland en de rest van de Europese Unie
In vergelijking met andere landen uit de Europese Unie neemt Nederland de derde plaats in op de lijst van rokers. Voor de sterfte van vrouwen aan longkanker staat Nederland in Europa op de vijfde plaats, na Denemarken, Engeland en Wales, Ierland en Hongarije.
Bron: KWF kankerbestrijding
zaterdag 23 mei 2009
Detox your Wardrobe
Dit was een reclameboodschap een tijdje geleden op de radio. Detoxing is een modewoord, zelfs de reclame pakt het op. Toch zit er zoveel waarheid in. Degene die mij al een tijdje volgen weten misschien inmiddels dat opruimen en orde niet echt in mijn systeem zit. Als iets netjes is, dan lukt het me wel om het een tijdje netjes te houden. Maar als de klad erin komt.... dan is er ook geen land meer te bezeilen met mij.
Mijn huis is niet zo groot en ik heb geen opslagruimte. Dat betekent dat ik niet teveel kan bewaren. Nu heb ik een moeder die helemaal niets kan weggooien, in vergelijking met haar kan ik veel makkelijker afstand doen van dingen. Toch gaat het mij aan mijn hart om dingen weg te doen.
Maar soms moet het gewoon, mijn kledingkast puilde gewoon uit. Ik loop er al een paar weken tegen aan te hikken. Vanmorgen dacht ik, ik haal gewoon de hele plank leeg en gooi het alvast op mijn massage tafel. Dan moet ik vanavond wel. Ik moet gewoon afstand doen van sommige kledingstukken met een knoop in mijn buik ben ik naar mijn afspraak gegaan.
Lekker met een vriendin naar de sauna. 's Middags bleek dat ik iets in huis had, wat zij erg nodig had. Ik zei tegen haar, anders ga je nog even met me mee naar huis dan kan je het gelijk meenemen. Opeens schoot door mijn hoofd dat ik mijn kledingkast had leeg getrokken. Dilemma... draai ik erom heen en zorg ik ervoor dat ze de massagekamer niet binnegaat, ga ik het haar vertellen, of ga ik haar zelfs om hulp vragen.
Na weer een tijdje vroeg ik haar... ben je goed in T-shirts opvouwen? (Het lukt mij gewoon niet om een nette stapel te maken van een berg T-shirts, als het er een paar uit de was komen, dan vind ik wel de discipline in mezelf om ze netjes te houden, maar....)
De deal was snel gemaakt, ze ging even mee, hielp mij mee om orde in de chaos te scheppen, ik bracht haar naar huis en vervolgens samen eten in haar tuinhuis.
We kwamen in mijn huis aan, daar lag de berg kleding op mijn massagetafel. Ik moet gewoon afstand doen van sommige kledingstukken. Sommige omdat het gewoon niet meer past, sommige omdat het verwassen en helemaal afgedragen is. Maar ook van sommige omdat het gewoon een miskoop was. Ik had gewoon vier kledingstukken met de kaartjes er nog aan.
Ik moest dus toegeven aan mezelf dat het een miskoop was. Ze lagen al een tijdje (lees een paar jaar) in mijn kast en nog nooit gedragen. Zucht... Gelukkig was ik een radicale bui en besloot toch echt dat ik meer ruimte in mijn kast wil hebben voor de kleding die ik wel draag. Ik werd helemaal blij toen ik zag dat zij een graag een paar kledingstukken wilde hebben.
De knoop in mijn maag was verdwenen, een opgeruimd gevoel kreeg ik ervoor terug. Twee gelukkige mensen, ik omdat mijn kast binnen een uurtje was opgeruimd (had ik daar al die weken tegen aan zitten hikken), nette stapeltjes in mijn kast. Zij omdat ze een paar mooie (zelfs eentje waar het kaartje nog zat) kledingstukken rijker was.
Elke keer weer als ik heb opgeruimd merk ik aan mijn lijf en aan mijn hoofd dat het me goed doet, toch heb ik blijkbaar iemand anders nodig om het te doen. Maar dan moet ik dus aan iemand anders hulp vragen, hmmm weer zo'n levensles. Ik kan toch alles zelf wel. Hulp vragen is zooo lastig voor mij, maar als ik het dan toch doe, blijkt de ander graag te willen helpen.
Volgende week mijn bureau, kan ik het zelf, of ga ik (weer) hulp vragen? I will keep you posted.
Mijn huis is niet zo groot en ik heb geen opslagruimte. Dat betekent dat ik niet teveel kan bewaren. Nu heb ik een moeder die helemaal niets kan weggooien, in vergelijking met haar kan ik veel makkelijker afstand doen van dingen. Toch gaat het mij aan mijn hart om dingen weg te doen.
Maar soms moet het gewoon, mijn kledingkast puilde gewoon uit. Ik loop er al een paar weken tegen aan te hikken. Vanmorgen dacht ik, ik haal gewoon de hele plank leeg en gooi het alvast op mijn massage tafel. Dan moet ik vanavond wel. Ik moet gewoon afstand doen van sommige kledingstukken met een knoop in mijn buik ben ik naar mijn afspraak gegaan.
Lekker met een vriendin naar de sauna. 's Middags bleek dat ik iets in huis had, wat zij erg nodig had. Ik zei tegen haar, anders ga je nog even met me mee naar huis dan kan je het gelijk meenemen. Opeens schoot door mijn hoofd dat ik mijn kledingkast had leeg getrokken. Dilemma... draai ik erom heen en zorg ik ervoor dat ze de massagekamer niet binnegaat, ga ik het haar vertellen, of ga ik haar zelfs om hulp vragen.
Na weer een tijdje vroeg ik haar... ben je goed in T-shirts opvouwen? (Het lukt mij gewoon niet om een nette stapel te maken van een berg T-shirts, als het er een paar uit de was komen, dan vind ik wel de discipline in mezelf om ze netjes te houden, maar....)
De deal was snel gemaakt, ze ging even mee, hielp mij mee om orde in de chaos te scheppen, ik bracht haar naar huis en vervolgens samen eten in haar tuinhuis.
We kwamen in mijn huis aan, daar lag de berg kleding op mijn massagetafel. Ik moet gewoon afstand doen van sommige kledingstukken. Sommige omdat het gewoon niet meer past, sommige omdat het verwassen en helemaal afgedragen is. Maar ook van sommige omdat het gewoon een miskoop was. Ik had gewoon vier kledingstukken met de kaartjes er nog aan.
Ik moest dus toegeven aan mezelf dat het een miskoop was. Ze lagen al een tijdje (lees een paar jaar) in mijn kast en nog nooit gedragen. Zucht... Gelukkig was ik een radicale bui en besloot toch echt dat ik meer ruimte in mijn kast wil hebben voor de kleding die ik wel draag. Ik werd helemaal blij toen ik zag dat zij een graag een paar kledingstukken wilde hebben.
De knoop in mijn maag was verdwenen, een opgeruimd gevoel kreeg ik ervoor terug. Twee gelukkige mensen, ik omdat mijn kast binnen een uurtje was opgeruimd (had ik daar al die weken tegen aan zitten hikken), nette stapeltjes in mijn kast. Zij omdat ze een paar mooie (zelfs eentje waar het kaartje nog zat) kledingstukken rijker was.
Elke keer weer als ik heb opgeruimd merk ik aan mijn lijf en aan mijn hoofd dat het me goed doet, toch heb ik blijkbaar iemand anders nodig om het te doen. Maar dan moet ik dus aan iemand anders hulp vragen, hmmm weer zo'n levensles. Ik kan toch alles zelf wel. Hulp vragen is zooo lastig voor mij, maar als ik het dan toch doe, blijkt de ander graag te willen helpen.
Volgende week mijn bureau, kan ik het zelf, of ga ik (weer) hulp vragen? I will keep you posted.
zondag 10 mei 2009
Ontmoeting met Alfrede Sfeir Younis
In April was ik op vakantie in Portugal. Op Schiphol zei mijn vriendin, ik moet nog iets met je bespreken... het bleef stil.
Na een tijdje zei ze: "Ik heb vorig jaar een bijzondere man ontmoet, hij heeft een huis in Portugal en ik wil hem graag ontmoeten. Ik heb een afspraak met hem donderdag." Mijn reactie was, Natuurlijk moet je dat doen.
Vervolgens zaten we die bewuste donderdag al vroeg in de auto naar het zuiden van Portugal. Ik zette haar af en ik ging naar een plek toe om wat te internetten en te genieten van het weer, van een kop koffie, en te kijken naar mensen/
Na een tijdje ontving ik een sms, ga daar en daar naar toe dan lunchen we samen. En zo gebeurde het dat ik tegenover deze bijzondere man aan tafel zat. Een man met een charisma waar zelfs Obama nog iets van kan leren (begrijp me goed ik ben een fan van Obama). Tijdens deze lunch bespraken we van alles, waaronder een heel bijzonder project van hem trees-4-peace. Hij was er vol van, de site was net een paar dagen live en de grote lancering moet nog komen.
Ik heb hem toen beloofd om in ieder geval zelf een boom te planten en om hier in Nederland aandacht te vragen voor dit mooie project. Vandaar dat ik een hyve heb geopend http://trees4peace.hyves.nl/. Kijk daar gerust, word lid en verspreid het woord!
zondag 3 mei 2009
Lachen is gezond
Vanmorgen zat ik in de auto en daar hoorde ik dat het vandaag 3 mei Internationale Lachdag is (elk jaar 1e zondag in mei).
Internationale Lachdag bestaat tien jaar. Het is een initiatief van de Indiase dokter Madan Kataria, die lachen als therapie aanbeveelt ook als er niets grappigs is. Volgens deze giechelgoeroe lachen we niet omdat we gelukkig zijn, maar zijn we gelukkig omdat we lachen.
Lachen is gezond. Het is ook letterlijk gezond, als je ziek bent dan is lachen het beste medicijn dat je kan bedenken. Je zorgen maken over een uitslag werkt tegengesteld, dus als je wacht op een uitslag, zet zoveel mogelijk lachfilms aan.
Als je lacht maak je endorfine aan, zelfs als je neplacht. Je lichaam kent het verschil niet tussen echt lachen en nep lachen. Endorfine zorgt ervoor dat je immuunsysteem sterker wordt en dat je je beter en meer kan ontspannen. Ook is het een goede pijnbestrijder.
Wil je even kijken hoe de indiaanse dokter het in de praktijk brengt, kijk dan even hier
Internationale Lachdag bestaat tien jaar. Het is een initiatief van de Indiase dokter Madan Kataria, die lachen als therapie aanbeveelt ook als er niets grappigs is. Volgens deze giechelgoeroe lachen we niet omdat we gelukkig zijn, maar zijn we gelukkig omdat we lachen.
Lachen is gezond. Het is ook letterlijk gezond, als je ziek bent dan is lachen het beste medicijn dat je kan bedenken. Je zorgen maken over een uitslag werkt tegengesteld, dus als je wacht op een uitslag, zet zoveel mogelijk lachfilms aan.
Als je lacht maak je endorfine aan, zelfs als je neplacht. Je lichaam kent het verschil niet tussen echt lachen en nep lachen. Endorfine zorgt ervoor dat je immuunsysteem sterker wordt en dat je je beter en meer kan ontspannen. Ook is het een goede pijnbestrijder.
Wil je even kijken hoe de indiaanse dokter het in de praktijk brengt, kijk dan even hier
Abonneren op:
Posts (Atom)
