Ik ben onlangs met een nieuwe training gestart, Mastermindgroep. Heel inspirerend, het hoofdstuk dat we voor deze week "moesten" lezen had de titel Desire, iets heel graag willen, wensen, verlangen...
Eigenlijk heb ik dat al heel lang in mij. Toen ik 18 was en voor drie maanden naar de US wilde gaan om daar een kinderkamp te leiden zei mijn moeder de gevleugelde woorden:"Ik kan wel zeggen dat je niet mag, maar je gaat toch wel"
Ik had toen al een drive in mij dat als ik iets echt graag wilde dat ik er ook helemaal voor ging. Dat heb ik nog steeds.
Twee weken terug had ik een gesprek voor een interim opdracht. En eigenlijk was ik helemaal niet zenuwachtig. Gedurende mijn hele werkzame carriere ben ik dikwijls van baan gewisseld, soms zei ik zelfs mijn baan al op, zonder dat ik een nieuwe had. Maar ik heb nooit zonder werk gezeten en ik ben slechts een enkele keer afgewezen bij een sollicitatie.
Ook bij deze opdracht, ik wist dat ik de juiste vrouw voor de juiste plek was en kon mezelf dan ook goed verkopen. Ik kreeg de opdracht tegen een zeer aantrekkelijk interim tarief.
Ik wilde graag een boek schrijven, dat is gelukt. De eerste exemplaren zijn verkocht, wat is dat een te gek gevoel. Ik wil er een best-seller van maken met minstens 50.000 exemplaren. Dit gaat ook gebeuren.
Mijn "Desire" is om binnen vijf jaar een eigen centrum te hebben, een groot centrum, waar de westerse gezondheidszorg en de "alternatieve" gezondheidszorg samen komen. Waar mensen heen kunnen om beter te worden met goede voeding, opruimen van oude emoties, het lichaam goed wordt schoongemaakt. Waar mensen zich ook op energetisch niveau weer helemaal kunnen opladen. Waar mensen aandacht krijgen door mensen die ook ooit ziek zijn geweest, maar die ziekte hebben overwonnen.
In het hoofdstuk stond een prachtig verhaal over een jongetje dat zonder oren werd geboren. Zijn vader geloofde dat het jongetje ooit normaal zou kunnen praten en horen. Zijn vertrouwen, zijn geloof heeft hij het jongetje bijgebracht. Hij is geloofde zijn vader en toen hij later op school zat, kon hij inderdaad horen en praten. De arts die bij de geboorte aanwezig was zei dat het technisch onmogelijk was, maar het brein is zoveel sterker. En doordat het jongetje geloofde dat het mogelijk was, ging hij opzoek naar zijn weg.
Ik geloof niet in ongeneeselijke ziektes, of "daar moet je maar mee leren leven". Er is altijd een weg. Met mijn centrum wil ik mensen die weg kunnen bieden.
Als je iets graag wilt is het belangrijk om je doel voor ogen te houden om te geloven in jezelf, te geloven in je droom. En wat er ook mag gebeuren, leer je les, maar blijf geloven. Believe in the Magic of your Dreams.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten